vrijdag 22 september 2017

OldStars


Afgelopen woensdag, 20 september, was ik even bij de DBS OldStars op bezoek. Ik moest er nog mijn trainingsspullen inleveren en ik was benieuwd hoe het zo met de DBS OldStars vergaat. Ik ben er in verhitte gemoedstoestand tijdens de  (zomer)training van het veld gelopen vanwege het gezeur over mijn nogal harde optreden tussen de lijnen. Met woorden als ‘ik kan beter gaan kienen want dan weet ik zeker dat ik tussen de oude wijven zit’, heb ik al afscheid van het clubje genomen. Niet zoals het hoort misschien, maar zo voelde ík het wel.
Toen ik , afgelopen woensdagochtend, aldaar de warming-up aanschouwde moet ik zeggen dat de mannekes (en een vrouwke) bijzonder plichtsgetrouw aan de gang gingen. Trainer Peter Cocu hield er de wind onder. Marrit (het vrouwke dus) ging, toen de partijtjes in zicht kwamen, haar warming up rondjes rond het veld doen. Daar stond ik van te kijken. Zonder ook maar even op te kijken liep ze daar. In d’r eentje. ‘Dat moest’ zei ze. Haar knie mocht niet naar links of rechts buigen want dan kreeg ze er heel veel last van.
Tijdens de partijtjes wierp ik me op als ballenjongen. Een eerlijk gezegd, dat beviel me wel, dat balcontact. Een beetje rennen en de bal naar het doel schieten. Dat was weer lang geleden.

Als ik het zo eens bekijk, was ik misschien wel degene die voor de onrust binnen de DBS OldStars rangen zorgde.
Ik, die niet aan de kant ging voor om het even welke Pingelaar of welke Bikkelaar dan ook. Pingelen en Bikkelen kunnen worden voorkomen, maar dan moet de Pingelaar of Bikkelaar de bal eerder afspelen. Iets wat, bij hun, tegen de natuur ingaat.  Een Pingelaar wil nu eenmaal pingelen en een Bikkelaar wil nu eenmaal bikkelen. Vroeger ging dat ook zo. En ook toen werden ze in hun enthousiasme gestopt door een evenzo enthousiaste, verdedigend ingestelde, tegenspeler. Het verschil van toen met nu: Tóen, stonden ze waarschijnlijk weer snel op de voetjes. Onder het nodige gemauw. Misschien werd er tóen net zo hard gemauwd, nú is dat mauwen overgegaan in janken. Dat krijg je erbij. Hoe ouder je wordt hoe minder je mauwt, maar hoe meer je jankt. Mits je altijd al een mauwer geweest bent :p

Hoe ouder die OldStars ook worden, hoe méér ze teruggaan in de tijd. Zo ook hier, bij de DBS OldStars. Iedere OldStar denkt weer belandt te zijn in een tijd waar de motoriek nog luisterde naar de geest. Bij de F-jes moet je die mannekes laten spelen. Zo ook bij de OldStars. Zit er een blinde Pingelaar bij, laat’m dan lekker (blind) pingelen. Zit er een noeste Bikkelaar bij, laat’m dan lekker (noest) bikkelen. Doe in alle gevallen, minzaam glimlachend, een stapje opzij. Misschien wel 2 stapjes. Of meer. Dat is iets wat ik heb geleerd. Dat is iets wat ze me bij de OldStars hebben bijgebracht. En zie, de heren doen hun ding.  Ze hebben er plezier in ook. Belangrijker: ik ook! En daar gaat het om, nietwaar? Plezier hebben in het voetbalspelletje. Pas dán kan je dat type speler (eigenlijk wel ELK type speler) , hopelijk, het een en ander bijbrengen.
Tsja, sommigen willen de winst uitgedrukt zien in punten, de ander weer in de hoeveelheid lach. Een gezonde combinatie van deze 2 maakt kampioenen.  Ja, óók bij de OldStars. Of misschien wel, juíst bij de OldStars. Want dáár wordt het spelletje gespeeld zoals het móet worden gespeeld. Met plezier voorop!
Of ik terugkeer, op de groene met bloed doordrenkte voetbal arena’s? Zeg nooit nooit en zeg nóóit 'ik heb kanker, dus ik kan dat niet' :p

Geen opmerkingen:

Een reactie posten